توانبخشی حرکتی اندام فوقانی پس از سکته مغزی، همواره از چالش‌های مهم درمانی بوده است. در سال‌های اخیر، واقعیت مجازی (VR) به عنوان ابزاری نوین، امکان تسهیل و تقویت تمرینات توانبخشی را فراهم آورده و توجه فزاینده‌ای را به خود جلب کرده است. از این رو، ارزیابی نظام‌مند و مبتنی بر شواهدِ اثربخشی این روش درمانی، اهمیت بسزایی دارد.

این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی ورزش‌درمانی مبتنی بر واقعیت مجازی (VR) بر بهبود توانبخشی حرکتی اندام فوقانی در بیماران سکته مغزی، به انجام یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز  توسط محققین دانشگاه هنگ کنگ چین بر روی کارآزمایی‌های تصادفی کنترل‌شده (RCTs) همت گماشت. در این راستا، داده‌های به دست آمده از 42 مقاله منتشر شده، مشتمل بر 43 آزمایش بالینی با مجموع 1893 شرکت‌کننده، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. گروه‌های مداخله که ورزش‌درمانی مبتنی بر فناوری واقعیت مجازی را دریافت کرده بودند، با گروه‌های کنترل که تحت درمان مرسوم یا عدم درمان قرار داشتند، مقایسه شدند.

نتایج متاآنالیز نشان داد که استفاده از این مداخله منجر به بهبود قابل‌توجهی در عملکرد حرکتی اندام فوقانی، دامنه حرکتی، قدرت عضلانی و استقلال در فعالیت‌های روزمره در گروه‌های مداخله در مقایسه با گروه‌های کنترل شده است. این یافته‌ها حاکی از آن است که ورزش‌درمانی مبتنی بر واقعیت مجازی می‌تواند به عنوان یک رویکرد موثر در توانبخشی حرکتی پس از سکته مغزی مورد استفاده قرار گیرد. بررسی حاضر نشان داد که از میان دوازده پیامد توانبخشی ارزیابی شده، عملکرد حرکتی اندام فوقانی و دامنه حرکتی و و استقلال در زندگی روزمره، بهبودی چشمگیر داشته‌اند. اما در بهبود مهارت‌های ظریف و عملکردهای ریز تاثیر چندانی مشاهده نشد. نتایج دیگر نیازمند تحقیقات بیشتر هستند و پیشنهاد می‌شود مطالعات آینده اثرات بلندمدت تمرین‌های VR را بررسی کنند.

مشاهده همه اخبار