در رابطه با سیستم تعادلی بدن ( وستیبولار ) بیشتر بدانیم

سیستم تعادلی (وستیبولار) بدن

این سیستم با دریافت و یکپارچه سازی اطلاعات از نواحی مختلف سیستم عصبی، اوتریکول، ساکول، مجاری نیم دایره و حس عمقی عضلات گردن، نقش مهمی در توسعه واکنش های تعادلی، تنظیم راستای بدنی و میزان سفتی عضلات دارد.

سیستم تعادلی (وستیبولار) یکی از مهم ترین و موثرترین سیستم های قابل دسترس توسط کاردرمانگران است که برای رسیدن به تغییرات عملکردی و پردازش در سیستم اعصاب مرکزی مهم می باشد و از اجزای اصلی حس عمقی به حساب می آید.سیستم وستیبولار به واسطه ارتباطات وسیعی که با نواحی مختلف سیستم عصبی دارد، می تواند تاثیر فراگیری بر سیستم اعصاب مرکزی داشته باشد.

سیستم وستیبولار از نظر آناتومیکی و جنین شناختی به سیستم شنوایی و از نظر عملکردی به سیستم بینایی مربوط می شود.

سیستم وستیبولار متشکل از لابیرنت، عصب وستیبولار و مسیرهای مرکزی وستیبولار می باشد. لابیرنت از دو اوتریکول، ساکول و مجاری نیم دایره تشکیل شده که گیرنده های موجود در آن گیرنده های حس تعادل بوده است.

اختلالات سیستم وستیبولار

- اختلال عملکردی مثل تعادل و هماهنگی

- اختلال توازن حسی : بیشتر در اشکالات رشدی دیده می شود که علت آن عمدتاً نقایص در یکپارچگی دروندادهای سیستم وستیبولار می باشد.

علائم نقص در سیستم وستیبولار

- واکنش های تعادلی ضعیف : فرد نسبت به ارتفاع، سقوط و حرکت سریع یا حرکت در مسیرهای خطرناک واکنش نشان نمی دهد.

- ناامنی جاذبه ای (ترس شدید از بلندی) : در این حالت فرد نسبت به ارتفاع و تحریکات وستیبولار واکنش بیش از حد نشان می دهد که شامل واکنش شدید نسبت به تحریکات تعادلی و ترس از وضعیت جدید.

- تونوس عضلانی بالا: در اثر آسیب مسیر عصبی (مسیر عصبی وستیبولار خارجی با لوب قدامی مخچه) تون اندام فوقانی، تنه و اندام تحتانی در وضعیت ضد جاذبه افزایش می یابد.

- تون عضلانی پایین (شل) در عضلات پشت (extensor) در اثر آسیب لوب خلفی ایجاد می شود. علائم آن شامل :

- عقب زدگی زانو(Back knee) و قوس زیاد کمر

- حالت شلی بیش از حد عضلانی در هنگام لمس عضله (Flaccidity)

- شلی بیش از حد مفاصل(laxity)

- عدم توانایی بلند کردن سر و تنه در وضعیت خوابیده روی شکم.

- ضعف در هماهنگی حرکات

- عدم حرکت مناسب دست در هنگام راه رفتن

- فراموشی و عدم کارکرد مناسب یکطرفه بدن

تاثیر درمانی تحریکات تعادلی (وستیبولار)

- اثر مستقیمی روی عضلات چشم گذاشته و در کنترل حرکات چشم، کاهش استرابیسموس و رفع نیستاگموس دائمی، تعقیب بینایی تاثیر به سزایی دارد.

- تنظیم تون عضلانی و واکنش های پوسچرال (کنترل راستای بدن و سر و گردن)

- هماهنگ کردن حرکات چشم و دست